Наста Кудасава
Выпадкова натыкнулася ў сеціве на вершы Насты Кудасавай -- і адкрыла для сябе новы сусвет. Лепшае, што чула ў сённяшняй моладзі. Зацікавіла. Чаруе. Штосьці ў гэтым ёсць. Здаецца мне, іскра таленту, якая можа распаліцца ў агмень.
***
Нізкімі нотамі, нізкамі Ротмана
Я зашываю маўчаньне адчаю.
Цацка бяз сэрца, ваўчыца бязродная,
Кінутая ў чалавечую зграю.
Ночы чароўныя вырасьлі здрадаю,
Рукі ўлюбёныя вырасьлі зьдзекам...
Госпадзе! Я была б казачна радая
Не нарадзіцца сюды чалавекам.
***
Дотык вуснаў і... Знікні!
Толькі сплю,
Толькі сплю...
Разам з ранкам стазыкім
Я свой боль наталю.
Нахілюся лісліва
Перад лёсам сваім.
Можа, стану шчаслівай?
Толькі дым...
Толькі дым...
За ўсе скарбы і грошы
Я цябе не куплю...
Дотык вуснаў — навошта...
Толькі сплю,
Толькі сплю?..
Наста Кудасава
Начная чытанка Радыё Свабода: http://realaudio.rferl.org/be/www-modul-NCh1/index.htm
Вось -- яшчэ яе вершы з сеціва:
http://www.rv-blr.com/vershu/vershu_poeta/913
http://www.dziejaslou.by/inter/dzeja/dzeja.nsf/htmlpage/Kud5?OpenDocument
http://www.dziejaslou.by/inter/dzeja/dzeja.nsf/htmlpage/kud15?OpenDocument
http://kamunikat.org/Vierasien.html?pubid=17456
І відэа:
http://www.youtube.com/watch?v=iI1JkXF3uv4&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=PGEdFX2jAzs&feature=player_embedded
НАСТАЧКА! МАЛАЙЧЫНКА!
